ในฐานะบัณฑิตแห่งราชวงศ์หมิง เหว่ยหยางเช็งเชื่อว่า ชีวิตคนเรานั้นแสนสั้น ความสุขทางเพศรสเป็นสิ่งจรรโลงชีวิตอันควรแสวงหา เหว่ยหยางเช็ง และ เตียหยูเซียง บุตรสาวรูปงามของนักบวชในลัทธิเต๋า ทั้งคู่ตกหลุมรักแรกพบในครั้งแรกที่พบกัน ต่อมา เหว่ยหยางเช็ง แต่งงานกับเธอ เข้าไปเป็นเขยตระกูลเตีย เตียหยูเซียง หญิงสาวสวยสง่า เคร่งครัดในกฎระเบียบตามที่บิดาตั้งมั่น เธอไม่สามารถตอบสนองความลุ่มหลงทางเพศให้แก่ เหว่ยหยางเช็งได้ แม้จะผิดหวังมาก แต่เขาก็รักและลุ่มหลงเธอไม่น้อยไปกว่าความเสียใจ